Danas je Dan Svetog Dimitrija, poznatiji kao Mitrovdan.
Posvećen je komandantu Soluna iz trećeg veka, koji je stradao štiteći hrišćane. U našem narodu Mitrovdan je velika slava, krsno ime nekih esnafa i zavetni dan u mnogim mestima.
Mitrovdan je praznik posvećen antičkom komandantu Soluna, pogubljenom zbog širenja hrišćanstva.
Tajno je sahranjen, a na mestu njegovog groba kasnije je podignuta crkva i proglašen je zaštitnikom Soluna.
Po predanju, Dimitrijev grob odisao je bosiljkom i smirnom, te je zato nazvan Mirotočivi.
I danas se veruje u lekovitost njegovih moštiju. Crkveni spisi navode da je sveti Dimitrije “bdeo nad svojim gradom i spasavao ga zemljotresa i drugih nesreća”.
I u srednjovekovnoj Srbiji ovom svecu posvećeni su mnogobrojni hramovi.
Krsna je slava brojnih porodica i ime nekih esnafa. U mnogim mestima održavaju se zavetine.
Ako je na Mitrovdan, čuveni hajdučki rastanak, oblačno vreme, narod kaže da nas čeka topla zima. Ako je vedro, zima pred nama je oštra.
Po starom Srpskom kalendaru Svetog Save, koji broji 7.529 godina, na Mitrovdan počinje zima.
Sve do 1881. godine, svi zvanični akti Srpske pravoslavne crkve i svi upravni akti i zakoni srpskih država datirani su po Srpkom kalendaru Svetog Save.
Na Mitrovdan, čuveni hajdučki rastanak iz narodnih pesama, običaj je da se otpuštaju sluge kojima je istekao ugovor i iznajmljuju novi. Mnogobrojne su srpske porodice koje danas slave svoju krsnu slavu.
Ako pada sneg, kaže se da je Sveti Dimitrije došao na belom konju, ako je oblačno čeka nas topla zima. Ako je vedro, po narodnom verovanju, zima pred nama biće oštra.
